Subtotal $0.00
Lęk przed liczbą trzynaście, znanym również jako triskaidekafobia, jest zjawiskiem występującym na całym świecie, ale w szczególnie interesujący sposób manifestuje się w branży hotelarskiej. To przesąd, którego korzenie sięgają zarówno dalekiej historii, jak i współczesnych zabobonów, sprawia, że wielu hotelarzy decyduje się na pominięcie pokoju o numerze trzynastym. Dlaczego? Oto głębsze spojrzenie na ten fascynujący temat.
Pochodzenie triskaidekafobii
Triskaidekafobia, czyli lęk przed liczbą trzynaście, to zjawisko, które psycholog Isador Coriat opisał w 1910 roku, lecz jego korzenie sięgają znacznie głębiej w historię ludzkości. W kulturze zachodniej liczba ta jest często postrzegana jako pechowa z wielu powodów. Chrześcijańska tradycja łączy tę liczbę z Ostatnią Wieczerzą, na której obecnych było trzynaście osób, a jeden z uczestników – Judasz – zdradził Jezusa, co doprowadziło do jego śmierci. Podobnie, superstycje związane z piątkiem trzynastego wynikają z aresztowania zakonu templariuszy w piątek, 13 października 1307 roku.
Przesądy hotelowe dotyczące numeru trzynaście
W odpowiedzi na te przesądy, niektóre hotele postanowiły całkowicie pominąć numerację trzynastki w swoich pokojach. W praktyce oznacza to, że po pokoju numer dwanaście następuje pokój czternasty. Rzadziej, ale również spotykane jest oznaczenie pokoju numerem 12A. Podobne praktyki obserwuje się także w numeracji pięter – trzynaste piętro często jest pomijane lub wykorzystywane na cele inne niż zakwaterowanie gości, takie jak pomieszczenia techniczne czy restauracje. Przykładem może być hotel Sheraton on the Falls w Kanadzie, gdzie na trzynastym piętrze znajduje się restauracja z widokiem na wodospad Niagara, co może być próbą „odczarowania” tego pechowego numeru.
Przesądy w restauracjach dotyczące numeru trzynaście
Podobne zabobony dotyczą również restauracji hotelowych. Jednym z najciekawszych przykładów jest hotel Savoy w Londynie, gdzie w przypadku rezerwacji stolika dla trzynastu osób, dodaje się figurę kota Kaspara jako czternastego gościa, aby uniknąć pechowego skojarzenia z liczbą trzynaście. Historia Kaspara sięga tragicznych wydarzeń związanych z Woolfem Joelem, magnatem diamentowym, który zorganizował kolację dla trzynastu osób i krótko po tym został zastrzelony. Od tego czasu, aby zapobiec nieszczęściom, przy stolikach dla trzynastu osób zawsze obecny jest Kaspar, co stało się jedną z atrakcji tego prestiżowego miejsca.
Wpływ na branżę hotelową ma wymiar sprzedażowy
Decyzja o pominięciu numeru trzynastego w hotelach ma zarówno wymiar praktyczny, jak i psychologiczny. Z jednej strony, chodzi o uniknięcie niepokoju wśród gości, którzy mogliby czuć się niekomfortowo, zatrzymując się w pokoju o takim numerze. Z drugiej strony, jest to również marketingowy chwyt, który ma na celu pokazanie, że hotel dba o dobre samopoczucie i przesądy swoich gości.
Wsparcie dla personelu po śmierci gościa hotelowego
Zarządzanie emocjami i stresem personelu, który był zaangażowany w bezpośrednie działania związane ze śmiercią gościa, jest niezwykle ważne. Hotel powinien zapewnić dostęp do wsparcia psychologicznego, aby pomóc pracownikom uporać się z emocjonalnym ciężarem sytuacji.
Przesąd, który hotele respektują
Zjawisko pomijania numeru trzynastego w hotelach jest fascynującym przykładem, jak dawne przesądy i współczesne wierzenia mogą wpływać na decyzje biznesowe. W dzisiejszych czasach, kiedy goście oczekują nie tylko komfortu, ale i doświadczeń wolnych od niepotrzebnego stresu, hotele stają przed wyzwaniem dostosowania swojej oferty do różnorodnych oczekiwań i przekonań.
